Pride of Omlet: Busters baard

Dit artikel maakt deel uit van onze Pride of Omlet serie, waarin bijzondere huisdieren in de schijnwerpers staan omdat hun moed, talent, intelligentie of zachtaardigheid het verdient om met de wereld te worden gedeeld.

– Geschreven door Anneliese Paul

Buster was voorbestemd om ballen te achtervolgen op de stranden van Barry Island (Wales). Hij is een lieve labradoodle met grote bruine ogen, én een lange baard. Een denker met een speels karakter, die samen met zijn mens Natalie een kinderboek heeft geschreven om autisme meer bekendheid te geven.

Ethan, de zoon van Natalie, kreeg op vierjarige leeftijd de diagnose autisme en ADHD. Natalie gaf haar baan als lerares op om fulltime voor Ethan te kunnen zorgen. Als kind had ze zelf altijd honden gehad en ze wilde dat Ethan ook dit positieve gezelschap zou ervaren. Ze bezochten een plaatselijke boerderij waar ze konden kiezen uit drie puppy’s. De een was fast and furious, de ander was stil en dromerig en de laatste zat hier precies tussenin. Ze kozen de inbetweener en noemden hem Buster.

Na een paar weken werd duidelijk dat Ethan geen toenadering zocht tot Buster. Hij was gewoon niet in hem geïnteresseerd. In plaats daarvan werd hij Natalie’s metgezel. Fulltime zorgen voor een kind met autisme is niet gemakkelijk en Buster is een grote troost tijdens moeilijke dagen. Hij motiveert Natalie om door te gaan en geeft haar de nodige rust, tijdens lange strandwandelingen.

Een paar jaar na de diagnose van Ethan werd baby Isobelle geboren. Isobelle is bang in het donker, dus Buster slaapt in haar kamer en zorgt ervoor dat ze zich veilig voelt. En overdag is Buster het speelmaatje van Isobelle. Ze vinden het leuk om samen verkleedpartijtjes te houden, en aan het eind van de dag leest ze hem een verhaaltje voor en kamt ze zijn haar.

Toen Buster ouder werd, werd het haar op zijn kin langer en langer! Uiteindelijk had hij een volgroeide baard van bijna 18 centimeter. Het is niet iets dat je dagelijks ziet, een hond met een baard. Mensen begonnen te staren. Natalie is eraan gewend dat mensen staren, omdat veel mensen autisme niet begrijpen, en wanneer Ethan een meltdown heeft, hebben Natalie en haar familie te maken met starende mensen en onvriendelijke opmerkingen, wat erg pijnlijk is.

Maar Natalie besefte zich dat staren naar Buster iets anders is. Toen ze eens over het strand liep, werd Natalie aangesproken door mensen die vroegen: “Is dat echt? Of heb je het erop geplakt?!” Het was iets interessants en leuks en bracht mensen op een leuke manier aan het praten. En wat doet een positieve ex-leerkracht uit het basisonderwijs hier natuurlijk mee? Die schrijft een kinderboek! Natalie schreef een verhaal, met in de hoofdrol Buster, genaamd ‘That Dog Has Got a Beard‘.

Het is een verhaal over speciaal en uniek zijn. Natalie en Buster hebben scholen en bibliotheken door heel Wales bezocht en zijn zelfs op ITV Wales geweest, om gesprekken op gang te brengen over de positieve kanten van verschillen, en om meer bewustzijn voor autisme te creëren door het verhaal van Buster’s baard.

“Veel kinderen zien andere kinderen met een beperking niet, en er is hier veel negativiteit rond. Je wil dat mensen het accepteren, en een lieve labradoodle is een uitstekende manier om een gesprek te beginnen. Hij ziet er anders uit. Hij heeft een baard. Maar dat is geweldig, toch?”

This entry was posted in Honden