Van 9 tot en met 15 mei is het Mental Health Awareness Week in het Verenigd Koninkrijk. Daarom geeft Omlet een shout-out aan de onbezongen helden met vacht en veren die ons liefde en knuffels geven op momenten dat we ons niet geweldig voelen – De kracht van huisdieren. We vroegen leden van de Omlet-community verhalen te delen over hoe hun huisdieren hun dag, maand, jaar of zelfs leven wisten te maken. De verhalen zijn bijzonder hartverwarmend. Lees ze hieronder!
DEBORAH & TEDDY
Ik wilde altijd al een kat. Maar ik vond de gedachten om voor een huisdier te moeten zorgen wat lastig omdat ik dacht dat een dier niet gelukkig zou zijn bij mij en dat ik het alleen voor mijn eigen bestwil zou doen.
Ik heb weinig zelfvertrouwen, ik heb ADHD en een van de symptomen is Rejection Sensitive Dysphoria. Dit is de angst om door de kleinste fout te worden afgewezen. Dit leidde ertoe dat ik me aan niemand wilde hechten, mens of dier, omdat ik er van overtuigd was dat ik ze sowieso ongelukkig zou maken.
En toen, in de zomer van 2021, vertelde een vriend die wist dat ik een kat wilde me over Teddy. Ik was op slag verliefd toen ik een foto van haar zag en adopteerde haar meteen. Ik heb er nooit spijt van gehad.
Ze leerde me haar te respecteren, mezelf te respecteren, dat er onvoorwaardelijk van me kon worden gehouden en dat ze alle vertrouwen in me had. Ze maakt me wakker, ze speelt, ze knuffelt en we hebben een manier gevonden om elkaar te begrijpen. Een van de leukste dingen vind ik wanneer ze mijn meditatiesessies verstoort. Ik zit stil en in kleermakerszit, dus moet ik wel willen knuffelen, toch?
Natuurlijk heb ik hulp gehad van professionals in de geestelijke gezondheidszorg. Maar Teddy is zeker degene geweest die me heeft geleerd dat ik waardevol ben en recht heb op liefde. Nu kan ik me geen leven meer zonder haar voorstellen. Ik heb een aantal jaren paniekaanvallen gehad, maar nu zijn ze veranderd en kan ik ertegen vechten.
CLAIRE & RYO
Ik ben psycholoog en mijn hond Ryo, een lhasa apso, gaat met me mee naar mijn werk om cliënten te ontmoeten. Ik werk met mensen van 55 tot 99 jaar, en ik zie de positieve invloed die Ryo op hen heeft. Even vergeten ze alles en kunnen ze gewoon ontspannen en lachen. Ze praten de volgende sessie altijd over Ryo en hoe leuk ze het vonden om hem te ontmoeten.
Soms laten cliënten een traan, en dan gaat Ryo meteen naar ze toe om knuffels aan te bieden. Het is geweldig om te zien hoe gevoelig hij is voor emoties. En voor mij is het een dagelijks plezier om hem aan mijn zijde te hebben – ik voel me echt nooit alleen.
BECCA & HAAR KIPPEN
Ik heb 6 kippen. Nat, Wanda, Prim, Nieve, Peggy en Winter, plus twee in de hemel. Het zijn geredde legkippen maar echt, ze hebben mij gered. Ik ging door een moeilijke tijd maar zij maakten me aan het lachen tijdens de donkerste dagen. Ze zijn soms nog de reden dat ik uit bed kom. De manier waarop ze me zo enthousiast begroeten. Veel mensen beseffen zich misschien niet hoe geweldig en liefdevol kippen zijn. Ik ben eeuwig dankbaar dat ze in mijn leven zijn gekomen – ze helpen me enorm!
LINDSEY & BIGGIE
Ik heb sinds mijn twaalfde problemen met drugsgebruik en met mijn geestelijke gezondheid, ik ben nu dertig. In mijn jeugd heb ik altijd katten en honden gehad, maar alles werd anders toen ik Biggie Smalls kreeg.
Biggie is een teacup chihuahua van nog geen twee kilo en hij is de meest unieke hond die ik ooit heb gehad. Ik zie hem niet eens als een hond, hij is mijn zoon en gaat zo’n beetje overal met me mee naar toe. Toen ik hem kreeg ging het mentaal erg slecht met me, mijn leven draaide om drugs. Nadat hij bij me kwam ben ik nog twee keer in rehab gegaan, de laatste keer besloot ik dat hij het belangrijkste in mijn leven is en dat ik voor hem moest veranderen.
Ik heb geen mensenkinderen, alleen mijn vier honden; Biggie, Puppers, Milo en Luna. Nadat ik de laatste keer uit rehab kwam was mijn leven totaal veranderd. Ik word ’s ochtends blij wakker omdat ik Biggie en mijn andere honden in mijn leven mag hebben, als ik wakker word heb ik aan niets anders dan hem behoefte. Het punt is dat ik niet weet waar ik zonder Biggie op dit moment zou zijn geweest, of ik er nog wel zou zijn. Mijn kijk op het leven heeft een wending van 180° gemaakt en ik hoef mezelf niet meer te dwingen om dingen te gaan doen, het gaat nu gewoon vanzelf.
Ze brengen allemaal zoveel vreugde in mijn leven, ik ben nu bijna een jaar clean en dat komt helemaal door hem! Ik denk echt dat iedereen die worstelt met zijn mentale gezondheid of een drugsverslaving zijn leven positief kan veranderen en het mijne is veranderd door Biggie Smalls!
AZANIEL & SIMON
Een paar jaar geleden overleed mijn vader. Hij was mijn beste vriend en mentor, hij betekende alles voor me. Toen hij overleed kon ik dit maar moeilijk accepteren. Toen gaf iemand me een parkiet. Zijn naam is Simon en hij heeft de pijn aanzienlijk verzacht. Na drie jaar besloot ik hem een maatje te geven. Haar naam is Catherine en samen hebben ze een jong, Luke. Ze maken het leven zoveel leuker omdat ze zo schattig zijn en je niet veroordelen. Ze accepteren je en wie je wil zijn.
This entry was posted in Dierenverhalen
Donderdag 17 februari is het ‘Doe Vriendelijk Dag’, in het land van oorsprong (Verenigde Staten) ‘Random Acts of Kindness Day’ genoemd. Op deze dag worden kleine (of grote) dingen gevierd die je kunt doen om de dag, week, maand of zelfs het jaar van iemand anders te maken. Dit is het uitgelezen moment om geluk te delen met vrienden en familie, met of zonder vacht! Lees in deze blog een aantal ideeën over wat je op deze dag zou kunnen doen, uiteraard toegespitst op huisdieren.
Laat de hond van een vriend uit
Heeft een vriend net een baby gekregen, weet u dat iemand het erg druk heeft op zijn werk of kent u iemand met een onvermoeibare viervoeter, dan wordt het vast enorm op prijs gesteld als u langskomt en aanbiedt om met de hond te wandelen. Trek erop uit en geniet van een wandeling in de velden of van een balletje gooien in het park. Een daad waarmee u zowel hond als baasje een plezier kunt doen.
Bak een cake met de eieren van uw kippen
Verzamel een paar verse eieren uit uw kippenhok om deze te verwerken in uw favoriete cakerecept. Nodig wat vrienden uit voor een spontane ‘afternoon tea’ of ga bij de buren langs en verras ze met een heerlijke, zelfgemaakte cake.
Koop een deken voor uw huisdier
Voor huisdieren is het eigenlijk elke dag van het jaar Doe Vriendelijk Dag. Ze brengen zoveel vrolijkheid dat het leuk is om ze zo nu en dan iets speciaals terug te geven. Geef uw huisdier bijvoorbeeld een superzacht hondendeken om de mand nog comfortabeler te maken. Een deken wordt trouwens niet alleen door honden gewaardeerd, veel huisdieren vinden het heerlijk om een dekentje te hebben voor wat extra warmte en comfort.
Ga naar de dierenwinkel en betaal voor iemand anders
Verras een andere huisdiereigenaar in de dierenwinkel. U hoeft dit niet per se te laten weten, u zou gewoon wat geld achter kunnen laten als u betaalt voor uw eigen aankopen, en de winkelbediende laten weten dat het voor de aankoop van de volgende klant kan worden gebruikt. Een cadeau voor zowel een huisdier als het baasje.
Doneer aan een dierenasiel
Denkt u er al een tijdje over na om te doneren aan een dierenasiel of andere liefdadigheidsinstelling, dan is deze dag misschien wel het moment om het te doen. Sommige asiels accepteren ook donaties in de vorm van voedsel, dierensnacks of manden, dus kan het een idee zijn om een extra zak voer te kopen en naar het dierenasiel te brengen.
Maak deze dag de perfecte dag voor uw huisdier
U weet waarschijnlijk precies hoe de perfecte dag er volgens uw huisdier uitziet. Misschien bestaat dit uit een speciaal ontbijt, gevolgd door een wandeling of spelen? Een knipbeurt en wat knuffelen? Of gewoon snacks in overvloed! U kunt doen alsof het de verjaardag van uw huisdier is en elk aspect van de dag net wat specialer maken. En zien dat een huisdier geniet, brengt natuurlijk ook een glimlach op ons gezicht.
Verzamel afval op straat tijdens het wandelen met de hond
Omdat u toch al naar buiten gaat om met de hond te wandelen, is het misschien een idee om een vuilniszak en wat handschoenen mee te nemen en wat afval te verzamelen. Zeker in heggen of langs de kant van de weg is vaak meer afval te vinden dan meteen zichtbaar is. Door afval te verzamelen helpt u andere dieren, en het is een manier om iets te doen voor de buurt.
Voer de tuinvogels
Wilde vogels kunnen soms wel wat extra hulp gebruiken, zeker tijdens de wintermaanden. Zet wat voerstations in de tuin en vul ze met zaden of vetbollen. Het zal niet lang duren voordat u door het raam kunt genieten van prachtige vogels.
Dit zijn onze suggesties voor Doe Vriendelijk Dag, maar er zijn uiteraard nog veel meer dingen die u op deze dag kunt doen. Deel deze ideeën op sociale media en tag ons, zodat nog meer mensen in februari geluk kunnen verspreiden.
This entry was posted in Dierenverhalen
We hebben onze geweldige Omlet-community gevraagd verhalen te delen over hoe hun huisdieren hen hebben geholpen liefde te vinden, of hoe dieren een rol hebben gespeeld bij een bijzonder en romantische moment. Ga ervoor zitten en geniet van deze hartverwarmende verhalen!
Elisse – West Virginia, Verenigde Staten
Ik heb mijn man Dan in 2001 ontmoet toen we beiden voor FEMA in NYC werkten voor de Disaster Response Operation na de terroristische aanslagen van 9/11. Hij werkte binnen de Logistiek op het hoofdkantoor en ik voor Community Relations in NYC. Hij kwam naar mijn appartement, en omdat hij gepensioneerde van het Amerikaanse leger was, een workaholic can-do type man, besloot hij dat ik ergens planken nodig had – en hij was de man om ze te installeren! Dan zette zijn gereedschap neer en ging aan het werk… en Trapper, mijn lieve oude blonde labrador, ging naast hem liggen en legde zijn poten op Dans gereedschap. Het was ZO’N duidelijke een bezitterige “hij is van mij”-beweging dat we allebei begonnen te lachen – dat was een van de vele redenen waarom ik wist dat Dan “de ware” was: Trapper liet hem niet meer gaan!
Trapper was altijd dol op me, ik had hem al sinds 1988 sinds hij een puppy was, maar hij was ook dol op Dan: hij had eindelijk “his guy” gevonden! En Dan hield ook van hem. Toen we in 2002 naar West Virginia verhuisden, en Trapper’s achterpoten het van ouderdom begonnen op te geven, droeg Dan hem elke dag 3 trappen op en af… en Trapper lag altijd in de zon als Dan werkte in onze tuin, hij draaide dan zijn kop, om Dan de hele tijd te kunnen zien… hij gaf een “waf” als hij Dan niet steeds kon zien!
Mel – Verenigd Koninkrijk
Als kind ben ik opgegroeid met dieren en dit leidde me naar een baan als dierenartsassistente. Mijn leven is gebaseerd op mijn huisdieren en eigenaren van gezelschapsdieren vertrouwen mij elke dag hun viervoetige, gevederde en geschubde gezinsleden toe.
Mijn Valentijns-liefdesverhaal gaat over mijn trouwdag, het zou niet hetzelfde zijn geweest zonder dieren om me heen! Toen ik de bruiloft plande, en ik mijn plaatselijke dominee belde, was het eerste wat hij vroeg: ‘Ik hoop dat je honden ook komen’. Natuurlijk zouden ze erbij zijn, maar hij liet het idee van een lange dag vol dieren niet los! We werden, met mijn drie honden aan mijn zijde, door 2 prachtige grijze paarden naar mijn bruiloft gebracht. Mijn honden liepen met mijn getuige naar het altaar, een van hen was mijn ringendrager! Ik ben zo trots dat het haar gelukt is om helemaal door het gangpad te lopen zonder te stoppen om knuffels te krijgen van al haar favoriete gasten in de kerkbanken. Daarna werd ik met paard en wagen naar een prachtige schuur gebracht waar mijn moeder me verraste met een van mijn favoriete dieren: alpaca’s!
Aan het einde van de dag was mijn jurk zwart met groen omdat de alpaca’s op mijn jurk hadden gestaan, maar het kon me niet schelen, het was echt een magische dag vol dieren! Ik vond het wel een beetje jammer dat mijn kippen en cavia’s er niet bij konden zijn, maar ze zullen vast thuis van de zon hebben genoten!
Lauren – Verenigd Koninkrijk
Toen ik mijn -nu – echtgenoot voor het eerst ontmoette, vertelde hij me dat hij een kat had. Omdat ik geen eigen plek had omdat ik studeerde aan de universiteit en veel reisde, was ik erg belangstellend omdat ik van dieren hou. En echt waar, hij vertelde me dat ze ‘Stripe’ heette omdat ze een witte streep had van het puntje van haar neus tot aan het puntje van zijn staart. Dit was niet waar want ze is een tabby zonder witte aftekening. Maar het wekte m’n interesse genoeg om meer te weten te willen komen!
Toen ik voor het eerst naar het huis van mijn man ging, vlak nadat we elkaar voor het eerst hadden ontmoet, zat ik op de bank terwijl hij een kopje thee zette in de aangrenzende keuken. Terwijl hij dat deed, kwam zijn kat (Stripe) op mijn schoot zitten en ik aaide haar. Toen mijn man terugkwam met de thee, zei hij dat ze zoiets nooit deed, omdat ze erg schuw is. Dus we zeggen altijd dat Stripe mij koos omdat ze wist dat ik van haar zou houden!
Helaas overleed ze in in 2020, maar we hebben haar de kattenequivalent van een staatsbegrafenis gegeven.
Annette – Verenigd Koninkrijk
Mijn knuffelige Cupido was mijn allereerste hond genaamd Dooby!! Ze was een kruising tussen een lakelandterriër en een jackrussell – en een zeer kieskeurige, pittige hond. Toen een paar vrienden kwamen logeren, vlak voor Kerstmis, besloot ze die avond mijn lekkere warme bed te verlaten en bij een van mijn vrienden te gaan slapen. Haar keuze!!
Zijn naam is Ian en we zijn nu bijna 25 jaar getrouwd, en ja, ze was bij de ceremonie. Helaas is ze nu niet meer bij ons in levende lijve, maar in gedachten blijft ze altijd bij ons, omdat ze de beste beslissing van mijn leven voor mij heeft genomen!!
Mathieu – Frankrijk
Toen ik mijn -nu – vrouw Céline ontmoette, had ze een 3 jaar oude Yorkie: Nouky.
De eerste keer dat ik haar ophaalde om naar de bioscoop te gaan, deed haar vader de deur open. Ik vroeg beleefd om Celine te spreken, maar haar vader riep Celine’s moeder Lyn, alsof ik haar kwam ophalen…
Maar het hondje, dat ik de week ervoor had ontmoet, kwam enthousiast naar me toe. Ik was niet bij het verkeerde huis! Hij bleef de volgende 12 jaar bij ons, wilde altijd met de bal spelen (een uitstekende keeper) en werd nooit moe!
This entry was posted in Dierenverhalen
Caramel Quin en haar kinderen houden kippen in hun achtertuin in oost Londen. Dit is hun dagboek over de kennismaking van ex-legkippen en een oudere hen.
We begonnen met twee hennen en een Eglu Cube. Een vriendin die acht jaar lang kippen had gehouden had haar tuin nodig. Wij dachten er al over na om kippen te gaan houden, dus ze heeft ze aan ons overgedragen. We noemden ze Buffy and Britney (Ik maak geen excuses voor het hersenspoelen van mijn twee tienerkinderen om van jaren ’90 popmuziek te houden).
Dit was iets meer dan een jaar geleden. Buffy is nog altijd gezond, Britney heeft nog slechts een paar maanden geleefd. We gingen van de dames houden en stonden al op de wachtlijst om ex-legkippen te redden via de British Hen Welfare Trust. (te vergelijken met de stichting Red een Legkip in Nederland en België). We deden dit zo snel mogelijk: Buffy had andere kippen nodig als gezelschap, of wij toch in ieder geval.
We reden naar een nabije ‘rehoming day’ en kregen zes vogels die we in een paar kartonnen dozen mee naar huis namen. Ze zagen er zo zielig uit, mager en bleek. Hun kammen waren bleek en slap. Onze hond, die we in huis hadden opgesloten, drukte zichzelf tegen de glazen deur en kwijlde als een hongerige hond uit een tekenfilm, hoewel de kippen niet veel vlees op hun botten hadden… De hen met de minste veren kreeg van ons de bijnaam Necky en zag er meer uit als een dinosaurus dan een vogel. De brutaalste hen kreeg de naam Dora the Explorer omdat ze elke hoek en kier in de tuin inspecteerde.
Een tuin! Het was maar moeilijk voor te stellen dat deze vogels nog nooit buiten waren geweest. Alles was nieuw voor ze terwijl ze hun natuurlijke gedrag voor het eerst konden uiten, zoals krabben en pikken in de aarde op zoek naar insecten en wormen. We lieten ze de boel verkennen terwijl Buffy toekeek vanuit de kippenren. Daarna wisselden we ze zodat ze konden eten en Buffy vrij kon rondscharrelen. Daarna zetten we ze samen in de ren en keken enthousiast toe hoe de eerste kip gebruik maakte van de ladder en haar weg naar de Eglu vond.
De eerste nacht vonden niet alle kippen hun weg naar boven om te gaan slapen. Een dames paar sliepen onder de Eglu Cube, dus ik ben de ren ingegaan en heb ze zelf ‘s nachts in het hok gezet. Hierna wisten ze waar hun thuis was en gingen ze op stok voordat de Autodoor sloot om ze warm en veilig te houden.
We gaven ze voldoende tijd om vrij rond te scharrelen. Ook gaven we ze een extra voer- en drinkbak, zodat geen van hen weg zou worden gepest tijdens het eten. De hangende feeder bleek het beste omdat alle zeven vogels er tegelijk gebruik van kunnen maken. Gedurende een paar weken besloot ik de gebruikelijk legkorrels te vervangen voor fijnere legkorrels omdat de vogels gewend waren aan kleinere korrels toen ze nog commerciële leggers waren.
De tweede dag vonden we eieren verspreid in de tuin, de schattigste was degene die we in een kuiltje in een stofbad vonden. Maar binnen een week hadden ze allemaal door waar de nestkast was. Voordien hadden we nooit meer dan twee eieren per dag, dus het was leuk om er plot vijf of zes te hebben (op een dag hadden we er zelfs zeven). Ex-legkippen zijn vaak uitstekende leggers, dat is waar ze uiteindelijk voor zijn gefokt natuurlijk.
Ik herinner me dat ze op dag twee in paniek raakten toen het begon te regenen: ze hadden deze waterkogeltjes die uit de lucht kwamen vallen nog nooit meegemaakt. En ik herinner me het grappige moment dat ik een handvol cherry tomaatjes in de ren gooide en alle kippen wegdoken alsof ik een handgranaat had laten vallen.
Het pesten was minder erg dan ik gevreesd had. Buffy moest het in haar eentje opnemen tegen de nieuwe dames genaamd Willow, Betty, Mercury, Dora, Chirpy da Hen en Mango Buckbeak (de namen waren door mijn kinderen bedacht). We gaven ze al snel gekleurde pootringen, nog voordat het te lastig werd om ze uit elkaar te houden. Hun veren groeiden echter langzaam terug omdat we ze in April hadden geadopteerd. Blijkbaar krijgen ze in de winter sneller veren omdat ze ze nodig hebben om warm te blijven.
Chirpy en Mango hadden de minste veren en werden het meest gepikt door de andere kippen en soms verjaagd van hun eten. We gaven ze echter veel tijd om vrij rond te scharrelen en als de grotere dames in de tuin waren hadden de kleinere de kans om te eten. Langaam maar zeker maakte het gemene pikken plaats voor vriendelijker gedrag. Zo maakten ze elkaars veren schoon na een stofbad en verwijderden ze de beschermende omhulsels van elkaars nieuwe veren.
Nu, zeven maanden later, hebben we Buffy nog steeds en vier van onze nieuwe dames. Willow en Mercury hebben het niet gered: een stierf plotseling en de andere was een paar dagen onwel. Maar we hebben andere kippen weer gezond kunnen maken. Mijn bananen-pap staat er nu om bekend kippen van de dood te redden.*
De ster van de show is Chirpy da Hen, waarvan ik zeker ben dat ze het oudste zal worden. Misschien wordt ze zelfs oudere dan ik. Ze liet ons een paar maanden geleden flik schrikken met een enorm gezwel. We hebben het schoongemaakt en onderzocht en waren er eigenlijk zeker van dat het een tumor was. We hebben haar apart gezet in een bench om te voorkomen dat de andere kippen de pijnlijke bult zouden pikken. We hebben haar bananenpap en pijnstillers gegeven. Na een week trad er duidelijk verbetering op (…) en konden we haar weer bij de andere kippen zetten. Het gaat nu prima met haar. Nee, meer dan prima zelfs. She’s badass.
BHWT maakt duidelijk dat de verwachtingen bij het adopteren van een kip soms beperkt moeten zijn: de levensduur van een ex-legkip is moeilijk in te schatten. Ze zeggen “uw hen heeft ten minste goedheid ervaren buiten het commerciële systeem en dat is meer dan ze ooit had durven hopen.” Als u denkt dat huisdieren een goede manier zijn om uw kinderen iets te leren over sterfelijkheid, kies dan voor ex-legkippen. Ze zijn leuk, hun eieren zijn heerlijk en het geeft een goed gevoel om hun leven te verbeteren, hoe lang of kort dat ook mag duren.
Onze hennen hebben een fijn leven en krijgen elke dag de gelegenheid om vrij rond te scharrelen. Ze eten goed, ze springen in de lucht zelfs om de rozen en fuchsias te eten en dat kan me niks schelen. De hond is nu ook aan ze gewend en ze kunnen tegelijk buiten zijn zonder dat hij zich gedraagt als een hongerige hond uit een tekenfilm.
Ik heb nu een inloopren met een dekzeil tegen de regen. Dit is zowel voor mijzelf als voor de dames. Ik heb het voornamelijk genomen zodat ik de ren kan uitmesten zonder dat ik hoef te knielen. Ook geeft het de dames veel ruimte en kunnen de kinderen en vrienden ze wanneer ze maar willen bezoeken.
We hebben de hele cirkel doorlopen nu Buffy in de rui is. Ze is half kaal nu het koud is terwijl de ex-legkippen bijna al hun veren terug hebben. Volgend jaar zullen we waarschijnlijk meer ex-legkippen aan onze toom toevoegen. Ik denk dat we ze in de eerste plaats hebben genomen met het oog op de eieren. Maar nu betekenen ze meer dan dat: ze maken deel uit van ons gezin… en leggen toevallig heerlijke eieren.
Voor meer informatie over ex-legkippen, bezoek de website www.redeenlegkip.nl of www.redeenlegkip.be.
*Geef uw kippen met mate snacks. Bereid het voer voor uw kippen altijd buiten uw keuken om kruisbesmetting te voorkomen.
This entry was posted in Dierenverhalen
Er wachten veel katten in asielen op een nieuw thuis. Sommige van hen hebben een zware tijd achter de rug. Misschien hebben ze op straat geleefd, zijn ze mishandeld of gewond. Hierdoor kunnen ze, begrijpelijk, op hun hoede zijn voor mensen die ze niet kennen.
Toen in mijn kat adopteerde was hij depressief en had overgewicht door de lange tijd die hij in zijn kennel had doorgebracht zonder interesse te tonen in spelen of interactie met mensen. Hij verbleef al vier maanden in het asiel en tot dan toe had nog niemand interesse in hem getoond. Door de stress was zijn vacht uitgevallen maar toen ik hem aaide hoorde ik een zacht gespin. Dat was het moment waarop ik besloot hem te adopteren.
Nadat Smudge thuis was aangekomen opende ik het deurtje van zijn reismandje. Een aantal uren weigerde hij echter om naar buiten te komen. Toen hij dat wel deed verstopte hij zich snel onder de keukentafel.
Gedurende de eerste weken dat hij bij ons was bracht hij veel tijd door onder bedden, banken, tussen dozen of onder een dekentje. Het duurde lang voordat Smudge de moed had verzameld om op de bank te komen zitten. En zelfs als hij daar zat was de minste beweging of geluid voldoende om hem in angst te laten verdwijnen.
Het was duidelijk dat hij meer tijd nodig had om zich thuis te gaan voelen en minder bang te zijn. Tijd om outside the box te denken – of juist binnen? Ik merkte namelijk dat hij zich in een gesloten ruimte meer op zijn gemak voelde, waar niets of niemand bij hem kon. Daarom besloot ik te zoeken naar een mand die het beste bij zijn timide persoonlijkheid paste.
De Maya Nook is een indoor kattenhuis met gordijnen. Jawel, gordijnen. Voordat u dit afdoet als weer een voorbeeld van antropomorfisme, laat het me uitleggen. De gordijnen zien er niet alleen mooi uit, maar zijn ook functioneel. Het verandert de Nook in een gesloten ‘kamertje’ waar katten in alle rust kunnen slapen. Kortom, een veilige plek die helemaal van hen alleen is. Door hun mandje in de Nook te zetten geeft u ze een plek waar ze zich kunnen terugtrekken. De gordijnen maken het mogelijk om hun ruimte volledig af te sluiten zodat ze niet naar buiten kunnen kijken, maar ze ook niet gezien kunnen worden.
Toen ik Smudge kennis liet maken met de Maya Nook duurde het niet lang voordat hij eraan gewend was. Ik liet hem alleen met de Nook zodat hij de kans kreeg het op zijn eigen tempo te benaderen. Het leek me geen goed idee hem op te tillen en hem erin te zetten, omdat hij er zo misschien een negatieve associate mee zou krijgen. Hij snuffelde wat rond en verkende de Nook van binnen met de gordijnen open. Toen hij er voor het eerst in ging liggen sloot ik de gordijnen voor 30 seconden en opende ze weer. Dit herhaalde ik een aantal keer zodat hij aan beide scenario’s kon wennen.
Als hij zich achter de bank of onder het bed verschool leek hij voortdurend op zijn hoede. Met de Maya Nook heb ik het idee dat hij zich helemaal kan ontspannen en beter in staat is zich af te sluiten van wat er aan de andere kant van de gordijnen gebeurt.
De combinatie van een rustige plek en meer slaap heeft meerdere voordelen voor de voortgang van Smudge. Hij is duidelijk meer ontspannen en brengt meer tijd door buiten zijn mand. Hij begint er zelfs een beetje voor open te staan om te spelen. Voor onbekenden is hij nog steeds bang, al laat hij zich steeds vaker zien. Maar hij weet dat hij altijd naar zijn Nook kan gaan als het hem wat teveel wordt.
Ik ben er ook zeker van dat de Nook enorm gaat helpen tijdens bijvoorbeeld Nieuwjaar. Het zal helpen het geluid van het vuurwerk wat te dempen en de gordijnen zorgen ervoor dat de lichtflitsen niet zichtbaar zijn.
De Maya Nook is ontworpen als een meubelstuk en we kunnen er dus van alles bovenop zetten. Ik vind het een mooie plek om Smudge zijn voer- en waterbakje neer te zetten, zodat het in de buurt van zijn “veilige zone” staat. De Maya Nook ook verkrijgbaar met garderobekastje om kattenvoer, snoepjes en speeltjes in op te bergen.
Het adopteren van een kat geeft veel voldoening en ik ben heel blij dat de schuwheid van Smudge me er niet van heeft weerhouden hem een nieuw thuis te geven. Als u een kat heeft geadopteerd of van plan bent dit te doen, dan raad ik een indoor kattenhuis zoals de Maya Nook ten zeerste aan. Dit geeft uw kat een veilige plek die helemaal voor hem alleen is – dit kan de persoonlijkheid van uw kat echt veranderen.
This entry was posted in Dierenverhalen
De band tussen mens en hond gaat eeuwen terug. Elk baasje weet dat onze viervoeters hun affectie vaak laten zien met subtiele, maar niettemin opmerkbare signalen. Van enthousiast kwispelen, tot een liefdevolle blik die je hart doet smelten: onze honden hebben een unieke taal die hun liefde uitdrukt en geen woorden nodig heeft. Begrip van deze signalen versterkt niet alleen jullie band, maar zal je ook nog meer waardering geven voor het kameraadschap waarmee honden ons leven verrijken. Ga met ons mee terwijl we de 8 signalen dat een hond van je houdt onderzoeken en onthullen.
1. Kwispelende begroeting
Niets is zo bijzonder als het uitbundig kwispelen van de hond als je thuiskomt. Of je nu 5 minuten weg bent geweest, of een hele dag op je werk: de opwinding van jullie weerzien vertaalt zich naar elke vreugdevolle blaf en elke extatische draai. Het is alsof ze zeggen: ‘Je bent thuis! Ik heb je zo gemist!’. De oprechte vreugde die onze honden laten zien als we thuiskomen, toont hun liefde voor ons. En zo’n warm welkom zal de band tussen ons en de hond elke dag dieper maken.
2. Diepe ademhaling
We weten dat gapen aanstekelijk werkt bij mensen, maar wist je dat studies laten zien dat honden ook geneigd zijn om eerder mee te gapen met hun baasje dan met iemand die ze niet kennen? Er wordt gesuggereerd dat honden op deze manier empathie tonen en dat samen gapen een signaal van affectie is. Voor honden is het gapen in het bijzijn van hun geliefde mens vaak een signaal van ontspanning en een uiting van de diepe band die hij voelt met ons. Maar soms kan gapen een signaal zijn van stress, let daarom ook op de andere lichaamssignalen van de hond. De volgende keer dat jouw hond gaapt terwijl zijn lichaam ontspannen is, zie het dan als een hartverwarmende ‘ik hou van jou’ in hondentaal.
3. Liefdevol likken
Is het je ooit opgevallen dat een hond je vaak een grote, kwijlerige kus geeft als je dat het minst verwacht? Nou, dat is geen toeval! Honden likken niet alleen om zichzelf schoon te maken of om te proeven; het is een van de sterkste manieren waarop ze hun pure, onvervalste liefde tonen. Dit gaat allemaal terug naar de puppytijd. Puppy’s likken het gezicht van de moeder om hun behoeften te communiceren en om affectie te tonen. Dit gedrag zet zich voort in de volwassenheid.
Als jouw hond een kusje op je hand of gezicht plaatst, dan ruimt hij niet alleen de kruimeltjes van het diner op: hij bouwt een band met je op! Dus als jouw hond je graag likt, omarm het dan. Dat gekwijl kan wel weggeveegd worden en het feit dat jouw hond je het beste vindt sinds snoepjes met baconsmaak is onvervangbaar.
4. Hondencadeautjes
Als honden hun favoriete kauwspeeltje brengen, of de bal in jouw richting stoten, dan is dat niet alleen een uitnodiging om te spelen. Het is een teken van liefde. Honden zijn sociale dieren en zien hun mens als onderdeel van de roedel. Dus het delen van het hondenspeelgoed is een manier om eenheid te creëren en verbinding te maken. Of het nu die piepende knuffel is, of een touw dat betere tijden heeft gekend: het delen van speelgoed is een signaal dat de hond je vertrouwt en adoreert. Dus de volgende keer als jouw viervoeter zijn favoriete speeltje op je schoot legt, ga er dan in mee en laat zien dat je ook heel erg veel van hem houdt.
5. De meester van geurtjes
Wist je dat honden een heel goed reukvermogen hebben dat wel 10 tot 100 keer beter is dan dat van mensen? Ze gebruiken deze superkracht niet alleen om hun speelgoed te vinden of snoepjes op te speuren, maar ook om een diepe verbinding aan te gaan. Voor honden heeft alles een unieke geur – en jij dus ook. En omdat jij het baasje bent, herkennen ze jouw specifieke geur in een grote menigte, omdat ze daar emotioneel gehecht aan zijn geraakt.
Je vindt het misschien vervelend als de hond jouw ondergoed steelt en ermee door het huis rent, maar probeer te onthouden dat het stelen eigenlijk een sterk signaal van affectie is. Het betekent dat jouw hond dichtbij je wil zijn als je niet in de buurt bent. Dus als je ziet dat jouw hond dit doet, laat dan een oud t-shirt achter in hun mand wanneer je weggaat. Dit geeft hem een veilig gevoel.
6. Puppy oogjes
Als het neerkomt op non-verbale communicatie, dan zijn honden de meesters. Als je ziet dat de hond naar je staart, dan is dit waarschijnlijk niet nonchalant bedoeld. Voor honden is oogcontact een manier om te laten weten dat ze van je houden. Sterker nog, bij oogcontact komt oxytocine vrij in het brein, wat leidt tot gevoelens van comfort en affectie. En dit creëert weer een sterkere band tussen jullie. Wat het nog interessanter maakt: deze stille vorm van affectie tonen wordt meestal alleen voor mensen gebruikt. Honden maken niet op dezelfde manier contact met elkaar en als honden onderling het oogcontact vasthouden, dan kan dat mogelijk een signaal van agressie zijn.
7. Liefdevol loungen
Er zijn een aantal manieren waarop honden lichaamstaal gebruiken om te laten zien dat ze zich ontspannen voelen bij je. Als honden een relaxte lichaamstaal hebben, dan laten ze hun diepgewortelde liefde en affectie voor jou zien. Met een ontspannen houding, oren in een neutrale positie en een licht geopende mond geeft je hond aan dat hij zich volledig op zijn gemak voelt in jullie relatie. De hond maakt zijn lichaam een reflectie van affectie voor jou, wat getuigt van het grote vertrouwen dat hij in je heeft.
8. Comfortabel
In het wild slapen honden met hun roedel samen voor warmte en veiligheid. Maar omdat honden gedomesticeerd zijn, ben jij de enige roedel die ze hebben. Daarom krult de hond zich graag naast jou op. Als ze het mogen, slapen honden het liefst zo dicht mogelijk bij hun baasje. Zo voelen ze zich beschermd en kunnen zij de mensen beschermen waar ze het meest van houden – jij dus! En op dezelfde manier zullen honden hun liefde tonen door dichtbij je te blijven als ze zich gestrest of geïntimideerd voelen.
Hoewel we het allemaal heerlijk vinden om te knuffelen met onze dieren, is het ook belangrijk om een hondenmand te hebben die aansluit bij de behoeften van de hond en die hem ondersteunt. De Topology hondenmand van Omlet is een goede vervanger voor de knuffels die jij geeft aan de hond. De aanpasbare toppers kunnen afgestemd worden op de specifieke slaapstijl van de hond. Elk knuffel is speciaal en we hebben de Topology hondenmand ontwikkeld om dat te weerspiegelen.
Omlet en jouw hond
Van kwispelen tot oogcontact, één ding is zeker: ook al kunnen ze niet praten, honden laten hun liefde oorverdovend blijken. Bij Omlet versterken we deze hartverwarmende verbintenis met onze producten die jou en je huisdieren dichter bij elkaar brengen. Het herkennen van de liefdessignalen van jouw hond is makkelijk. En deze signalen beantwoorden met dezelfde onvoorwaardelijke liefde is het ‘’waarom’’ achter alle ontwerpen en creaties van Omlet, zoals onze Topology hondenmand en onze hondenspeeltjes. De band tussen mens en hond is immers zo oud als de tijd zelf. En dat moet gevierd worden.
This entry was posted in Dierenverhalen
1. “Ik denk erover na om de TV te verkopen, ik kijk toch alleen maar naar mijn kippen.”
2. “Ik voel me een beetje down vandaag, wat rondscharrelen met de kippen zal me goed doen.”
3. “Ja, we hebben een fijne vakantie gehad. Maar ik heb me voornamelijk zorgen gemaakt over de kippen.”
4. “Sorry dat ik laat ben, ik moest nog even kijken hoe het met de kippen ging.”
5. “Ik heb vanmorgen geprobeerd uit te slapen, maar de kippen hadden honger.”
6. “Een dag niet geknuffeld met een kip, is een dag niet geleefd!”
7. Collega’s: Heb je een leuk weekend gehad?
Ik: Kippen.
8. Ik toen: drie kippen lijkt me een mooi aantal.
Ik nu: ????????????
This entry was posted in Dierenverhalen
Elke katteneigenaar……sorry, bediende… zal onderstaande scenario’s maar al te goed herkennen. Moet u tijdens het lezen aan een bepaalde crazy lady denken, tag deze persoon dan op social media met de hashtag #OmletPets.
Nadat u voor de zoveelste keer heeft gezworen dat u uw kat echt niet meer in de slaapkamer laat, brengt uw kat nu meer tijd in uw bed door dan u, gezellig onder de dekens.
U wordt vaak (/meestal) wakker met uw kat op uw kussen, over uw voeten of met een uitgestrekte kattenpoot in uw gezicht.
Uw kat verwacht dat zijn eten naar hem wordt gebracht. En u geeft toe. Elke. Keer. Opnieuw.
Een strenge “nee” wordt beantwoord met een haal over uw belerende vinger, zelfs als uw kat iets deed wat niet mocht. Katten mogen ALLES.
U heeft zowat alle kattenspeeltjes voor uw prins/prinsesje gekocht, waar nooit mee wordt gespeeld…
“Maar die hoek van het tapijt is zó leuk! Oeh – kijk, een haarelastiekje! Verpakkingen? MIJN FAVORIET!”
Wie heeft er nog een wekker nodig? U heeft een hongerige kat!
“Hoe bedoel je, 5 uur ‘s ochtends is geen tijd voor ontbijt? Opstaan jij!”
“Als ik op het aanrecht wil spelen, dan zal ik op het aanrecht spelen – Waag het niet me iets te verbieden.”
Hoe kattig ze ook kunnen zijn, u zal altijd van ze houden. Geen weg meer terug!
This entry was posted in Dierenverhalen