In de werkplaats met Simon

Design zit in het DNA van Omlet. Zo zijn we begonnen en het is nog steeds een groot onderdeel van alles wat op het hoofdkwartier gebeurt. We spraken met Omlet Co-founder en Chief of Design, Simon Nicholls, over wat design voor hem betekent en hoe het de filosofie en reis van Omlet heeft vormgegeven.

Simon Nicholls, Chief of Design.

Wat bracht je in de wereld van design?

Ik was zo’n vervelend kind; ik denk en visualiseer in 3D, dus alles wat fysiek is, haal ik uit elkaar. Ik ben in de kern denk ik probleemoplossend, iemand die wil dat alles op de juiste plek zit. Design is ook probleemoplossend. Het is die jeukende plek waaraan ik moest krabben. Voor mij was het pad naar wat we nu doen dus redelijk rechtlijnig. Maar geluk en goede timing waren er ook zeker een onderdeel van.

Ik koos op de middelbare school direct voor designtechnologie, ook in de bovenbouw. Vervolgens koos ik de studie Design & Manufacture aan de universiteit. Toen heb ik een postdoctorale designopleiding gedaan waar ik de andere oprichters (Hanns, James en Will) ontmoette. Het was een natuurlijke weg, en ik ben heel dankbaar dat ik altijd heb geweten wat ik wilde doen.

Wat ik er nog aan wil toevoegen is dat er te veel dingen zijn die gewoon niet goed werken en dat frustreert me. Als ik slecht design tegenkom, dan wil ik het beter doen, anders is het zonde van de middelen.

Wat drijft je elke dag?

Ik haal er een enorme voldoening uit als ik zie welke producten het team heeft ontworpen. Het gaat niet om één persoon; Omlet is niet zo’n bedrijf. Omlet levert producten waar mensen echt van genieten, en geeft dieren daarnaast een beter leven. Dat geeft enorm veel voldoening. Het is denk ik nooit af, maar een proces van continue evolutie.

Waarom dieren?

Nou, het zou sowieso geen stoel worden. Als je design studeert, zie je al die boeken over stoelen door de eeuwen heen en dat begreep ik destijds niet helemaal… Waarschijnlijk ook omdat ik die stoelen toch niet kon betalen. Maar ik kreeg het idee dat er al genoeg mensen waren die zich daarmee bezighielden. Het werd ons duidelijk dat mensen dol zijn op het idee van huisdieren, maar dat ze ook vaak gefrustreerd raken omdat het veel werk is om echt goed voor ze te zorgen.

Het idee kwam oorspronkelijk van de moeder van James. Zij vroeg of hij een beter kippenhok voor haar kon ontwerpen. Dit was tijdens ons laatste jaar en we moesten allemaal een eigen project voltooien. Maar het kippenhok van James sprak tot onze collectieve verbeelding, dus we werkten er met z’n vieren aan. We waren allemaal vanaf het begin betrokken.

We vonden dat de huisdierenindustrie echt verwaarloosd was; mensen maken hun eigen dingen, zoals kippenhokken of kippenrennen, en sommige doen dat goed, maar een heleboel mensen doen concessies vanwege de kosten of het gebrek aan vaardigheden. En dan heb je nog fabrikanten die niet echt ontwerpen – hun productie is repetitief en afhankelijk van wat bij de machine past. Je ziet dat fabrieken innoveren om tijd en geld te besparen, maar de designers denken niet echt na over het doel en nut van het product. Voeg daar dierenwinkels aan toe, die hoge winstmarges nodig hebben om te kunnen overleven, en daardoor betaalt de klant te veel voor een basisproduct dat teleurstellend is. Toen we in 2004 begonnen met het ontwerp van de Eglu, viel dat samen met de verschuiving naar webshops. Daardoor werd het voor ons mogelijk om de klant echt waar voor zijn geld te geven.

Nou, dit is vanuit het design-perspectief, maar los daarvan ben ik altijd dol geweest op dieren. Konijnen. Gerbils. Kippen. Maar ik ben daarin niet uniek – ik denk dat alle kinderen die fascinatie kennen. Neem een ei: dat is zo opmerkelijk. In 2004 waren kippen eigenlijk in de vergetelheid geraakt – in elk geval in het Verenigd Koninkrijk. Kippen houden was ooit populair, maar met de opkomst van supermarkten en koelkasten was die levensstijl grotendeels verdwenen.

Toen we begonnen na te denken en andere mensen spraken over kippen houden, merkten we dat bijna iedereen er ooit een connectie mee had, en de vragen bleven maar komen. Het was niet moeilijk om enthousiast te worden. Toen we de eerste prototypes en tests met de Eglu (classic) deden, had ik er eentje in mijn achtertuin staan. We woonden in een normale rijtjeswoning, maar kippen in de tuin waren abnormaal! Mijn nichtje van vijf kwam langs en was gefascineerd. Ze bleef maar bezig met de kippen en het kippenhok, ze raapte eieren… Toen wisten we dat we iets bijzonders hadden.

Jullie zijn alle vier ontwerpers, waarom ben jij het hoofd van het designteam geworden?

In het begin waren we alle vier diep betrokken bij alles. Maar we moesten onze verantwoordelijkheden kiezen. En dat komt neer op kennis over je eigen sterke en zwakke punten. Het fysieke aspect van kostenberekening, probleemoplossing en producten realiteit maken – dat wilde ik doen. Er gebeurde veel, en we trokken allemaal op een natuurlijke manier naar iets toe. Er was geen strijd om de rollen. Het ging heel natuurlijk.

Toen het bedrijf groeide, groeiden de mensen mee in hun rol. Het ging vanzelf. Ik denk dat we veel respect voor elkaar hebben en we letten erop dat iedereen een doel heeft waar hij zich goed bij voelt. Maar we waren ook zó druk dat we gewoon deden wat nodig was. Beurzen, heen en weer naar fabrikanten door het hele land, kippen leveren, de telefoon beantwoorden, producten in elkaar zetten. We waren een startup en het was vanaf dag één aanpoten.

Waarom is het Young Designers Programme van Omlet zo belangrijk?

Nou, ik denk dat het voordelen heeft voor ons én de mensen die willen meedoen. We nemen vaste engineers aan en studenten die stage lopen als onderdeel van hun studie. Zelf deed ik in 1999 zo’n stage bij Dyson. Ik werd meteen in het diepe gegooid en kreeg veel verantwoordelijkheid. Ik werkte samen met mensen die al 20 jaar in het vak zaten. Dat heeft me gevormd. Er was ontzettend veel respect voor jonge mensen met de juiste instelling. Het gaf me het gevoel dat alles mogelijk was. Ik wilde indruk maken en werkte heel hard. Ik wilde iets ontwerpen dat van mij was, dankzij James Dyson en wat hij had bereikt. Die ervaring maakte het hele proces minder mysterieus voor me, en ik denk dat dat voor aspirant-ontwerpers heel waardevol is.

Dus, toen we bij Omlet ons eigen stageprogramma begonnen, wilde ik ervaren en onervaren mensen samen laten werken, omdat dit een geweldige kans creëert om te leren en bij te dragen. We kunnen zien wie echt goed is en passie heeft, en ze vervolgens vragen om terug te komen. Zo blijven de meer ervaren mensen ook scherp, want jonge ontwerpers zijn heel kundig! Het werkt aan beide kanten, onder de voorwaarde dat je de juiste bedrijfscultuur hebt waarin teamwork en steun hoog in het vaandel staan. Het mag geen strijd worden: een beetje competitie is oké, maar het draait vooral om samenwerking. Bij Omlet ligt de nadruk op leren en openstaan voor nieuwe ideeën – we zijn op die manier allemaal studenten. We blijven vragen stellen en onderzoeken. Dat stelt ons in staat om betere ontwerpen te creëren dan de ontwerpen die al bestaan.

Waarom is feedback van klanten belangrijk?

Het is ongelooflijk belangrijk en we nemen het héél serieus. We hebben allerlei manieren om informatie te verzamelen en terug te koppelen naar alle afdelingen van Omlet – van marketing tot onze designs – en we moeten op die informatie kunnen reageren.

De nieuwe ladder van de Eglu Pro is hier een mooi voorbeeld van. Dit kwam heel duidelijk naar voren uit feedback van onze wereldwijde klantenkring. We hebben veel tijd besteed aan het evalueren en interpreteren van de feedback, en we hebben met klanten samengewerkt om hem te optimaliseren. Sterker nog: dit geldt voor de Eglu Pro als geheel. Het is een voorbeeld van wat we goed doen, want hij is tot stand gekomen door observatie en communicatie met onze klanten. Neem bijvoorbeeld de deur van het eierpoortje. Mensen haalden hem eruit en wisten vervolgens niet wat ze ermee moesten. Dat was een kans. We hebben bevestigingsbanden ontwikkeld waardoor je de eieren makkelijker kunt rapen.

En denk ook aan het lichtpaneel. We zagen dat de wetenschap en onderzoekers keken naar de manier waarop kippen hun hok overdag gebruiken. Daarom introduceerden we een paneel dat genoeg daglicht binnenlaat om het hok overdag prettiger te maken en dat kippen tegelijkertijd stimuleert om naar buiten te gaan. Zonder de privacy en beschutting van het kippenhok te verstoren.

Je kunt ook niet ontwerpen voor één klimaat of één omstandigheid. Alaska, Zweden, Australië: elk land heeft andere behoeften. Je kunt natuurlijk ook niet per geval een kippenhok ontwerpen, maar je kunt wel blijven kijken naar trends die breed toepasbaar zijn.

Het ontwerpproces van Omlet duurt lang. Is het lastig om uit te leggen wat de waarde hiervan is?

Een eenvoudig ontwerp is het meeste werk. Of mensen dat waarderen of niet: ik heb geen idee! Maar je kunt niet tot een simpele, mooie oplossing komen zonder tijd te investeren. Wij zijn vastberaden om het juiste product te maken. We willen geen producten maken die op de stort belanden. We willen een ontwerp maken dat het leven verbetert. Anders is het zinloos. Dat is onze mentaliteit. Bedrijven die producten maken die kapotgaan of hun doel niet dienen, hebben een visie voor de korte termijn. Wij gaan voor de lange termijn.

Dit geldt niet alleen voor onze producten, maar ook voor de manier waarop we omgaan met leveranciers en medewerkers. Hier zit een link met dierenwelzijn en het vinden van de beste oplossingen om aan de behoeften van onze huisdieren te voldoen. Duurzaamheid, materiaalgebruik en doelgerichtheid gaan hand in hand. Mensen vinden het gebruik van plastic misschien verschrikkelijk, maar dat is het niet: het is fantastisch materiaal! Er worden levens gered met plastic. Denk aan inhalators of defibrillators. Het gaat er alleen om hoe je het materiaal gebruikt. Als het om wegwerpproducten gaat, of producten die snel in de vuilnisbak belanden omdat ze niet geschikt zijn, dan is elk soort materiaal verspild.

Je moet naar allerlei factoren kijken: het productieproces, gebruik, verpakking, opslag… Neem bijvoorbeeld een grondstof waarmee je het product zo kunt verpakken dat je acht keer de CO2-uitstoot bespaart. Dan is die grondstof soms beter dan gerecycled materiaal.

Een hoes voor de hondenmand zal hoe dan ook slijten en vervangen moeten worden en dat maken we van gerecycled materiaal. Maar de vulling maken we van nieuw materiaal, omdat het stevig blijft, zijn vorm behoudt en beter comprimeert dan een gerecycled alternatief. De vulling wordt door de hoes beschermd, en hoeft dus niet vervangen te worden. Het gaat om een andere mindset. We kijken niet naar ‘’goede’’ of ‘’slechte’’ materialen, maar naar dat wat op de lange termijn geschikt is voor het doel dat het dient.

Welke product is je persoonlijke favoriet en waarom?

Wát een vraag! Dat is alsof je iemand vraagt zijn favoriete kind te kiezen. Maar goed, één van mijn favorieten is denk ik de clips van onze renpanelen. Die oplossing hebben we in 2007 bedacht en het heeft ons enorm veel vrijheid gegeven. Het anti-tunnel gaas van de rennen is ook een favoriet – dat kwam voort uit een gesprek dat we hadden met boeren. Eén boer had iets soortgelijks gemaakt tegen vossen en dat idee hebben we meegenomen naar de werkplaats. Oh, en de uitneembare nestlade als onderdeel van de Eglu – dat is echt een life changer.

We zijn niet bang om obstakels te overwinnen om een product te realiseren. Je moet het bijna ademen en écht begrijpen wat een dier nodig heeft. Onze dieren op het hoofdkwartier van Omlet zijn onderdeel van het designteam. De Geo Feeder is ontstaan door onze parkieten te observeren en de schillen op de vloer van het kantoor te zien. We ontdekten dat die schillen van zaden echt overal belanden! We hebben geometrie gebruikt om ervoor te zorgen dat de feeder afgestemd is op de eetgewoonten van vogels. En dat hij de schillen opvangt.

Vat goed design samen in 3 woorden.

Bevredigend. Ik wil zeggen heerlijk. Onzichtbaar, misschien. Bescheiden. Hmm.. misschien. We hebben een klein bordje in de studio. Het heeft de tien gouden designprincipes van Dieter Rams erin gegraveerd. Hij schreef ze in de jaren 80 en ze zijn nog steeds van toepassing. Dus hier zijn drie woorden voor je: Dieter Rams’ Principes.

Omlet begon met de Eglu Classic en nu is er een heel Eglu-assortiment. Was dat het plan?

Ik denk dat het een evolutie was. We begonnen met het idee dat mensen in buitenwijken kippen in hun achtertuin konden gebruiken. We waren studenten. We dachten niet dat het zich op deze manier zou ontwikkelen. Maar we ontdekten dat het veel meer mensen aansprak dan we hadden gedacht. Toen een boer ons vertelde dat hij zijn kippen in een Eglu hield, beseften we dat onze kippenhokken op grotere schaal gebruikt werden. En het groeide maar door. Dat is kippenwiskunde!

This entry was posted in Uncategorised