Omlet blog Archives: mei 2021

Pride of Omlet: Sophia’s leven redden

Dit artikel maakt deel uit van onze Pride of Omlet serie, waarin bijzondere huisdieren in de schijnwerpers staan omdat hun moed, talent, intelligentie of zachtaardigheid het verdient om met de wereld te worden gedeeld.

– Geschreven door Anneliese Paul

Harry on the sofa

Als je met dieren bent opgegroeid, is een huis geen thuis zonder een huisdier. Door Harry een nieuw thuis te geven werd zowel zijn leven gered als dat van zijn mensen, Sarah en dochter Sophia. Harry heeft een gave. Hij herkent epilepsie en heeft zo Sophia’s leven talloze keren gered.

In maart 2017 zat Harry, een mooie zwarte kitten van nog maar een paar maanden oud, opgesloten in een kast, vechtend voor zijn leven. Hij mocht er niet uit. Hij was overvoerd, zat onder het vuil, werd aangevallen door een hond en werd afgedaan als ‘het kneusje uit het nest’.

Sarah hoorde via een collega op haar werk over de kat in de kast en kon de kitten niet langer laten lijden. Ze benaderde zijn eigenaar via Facebook en vroeg: “Mag ik hem alstublieft hebben.” Harry’s nalatige eigenaar gaf hier maar wat graag gehoor aan waarna Harry aan zijn herstel kon beginnen.

In het begin kroop hij weg. Het geluid van voetstappen maakte hem doodsbenauwd. Maar binnen een week veranderde hij in een andere kat, een kat die naar de deur rende om zijn mensen te begroeten. “De eerste keer dat hij in ons bijzijn spinde, keek hij in paniek om zich heen en leek te denken: wat is dit? Maar daarna bloeide hij alleen maar verder op.”

Het is nu vier jaar later, op een maandag om drie uur ‘s middags, en Harry zit in de vensterbank te wachten op zijn mens, Sophia.

Sophia heeft autisme en epilepsie, en Harry’s unieke talent heeft haar leven al vaker gered dan Sarah, haar moeder, kan zeggen.

Voordat we Harry kregen, stond Sophia’s leven in het teken van katten. Ze ging graag naar de winkels op zoek naar dingen over katten, ze zocht er online dingen over op en keek naar vele foto’s van katten. Toen Harry in haar leven kwam, was Sophia dolgelukkig. Harry was meteen Sophia’s schaduw. Hij volgt haar overal in huis. Als ze eet, gaat hij naast haar zitten. Als ze in bed ligt, slaapt hij bij haar. En als Sophia thuiskomt van school zit Harry altijd op haar te wachten in de vensterbank. Hij wil altijd bij haar in de buurt zijn

Met het groeien van de band tussen Harry en Sophia, groeide ook Harry’s stem. Over het algemeen is hij een rustige kat, al werd hij behoorlijk luidruchtig, miauwend om binnen of buiten gelaten te worden. Vreemd genoeg begon hij ook naar het zolderluik te miauwen. Dit kan wel 20 minuten of langer duren. Sarah heeft hem naar boven genomen om te kijken, maar er is nog altijd iets dat hem beangstigt. Maar Harry’s gevoelige aard en vocale talent bleek de gave die Sophia’s leven redde.

Zes maanden nadat Harry bij hen was komen wonen, begonnen Sophia epileptische aanvallen. Ze werden steeds ernstiger en frequenter. Op hetzelfde moment begon Harry ‘s nachts luid te miauwen. Sarah rende ernaar toe en kwam tot de ontdekking dat Sophia in haar slaap een aanval had.

Er is geen monitor beschikbaar voor het soort epilepsie dat Sophia heeft, zoals een bandje dat om haar pols of aan het bed kan worden bevestigd dat een waarschuwing geeft wanneer er een aanval plaatsvindt. Voor Sophia is SUDEP (sudden unexpected death in epilepsy) een reëel gevaar. Voor haar moeder Sarah, is dit een ware nachtmerrie waarmee ze dag in dag uit moet leven.

Harry begon alarm te slaan, niet alleen ‘s nachts maar ook overdag. Het is anders dan gewoon gemiauw, zegt Sarah. Het is een echte paniek-oproep. Elke keer dat Sophia in haar kamer een aanval krijgt, ‘huilt’ en miauwt Harry totdat Sarah er is. Vaak zit hij op haar borst, kopjes gevend over haar gezicht, in een poging haar wakker te maken.

Voordat Harry in hun leven kwam, was Sophia niet zelfstandig. Ze moest de hele tijd bij Sarah in de buurt blijven, voor het geval er een aanval zou optreden. Maar nu hebben Sophia en Sarah meer tijd voor zichzelf, omdat ze weten dat Harry alarm slaat als er iets is.

Harry was het ontbrekende lid van het gezin van Sarah en Sophia. Nu Harry er is, voelen Sophia en Sarah zich veilig. “Hij is een lieverd. Een redder in nood. Een gevoel van veiligheid dat maar heel weinig mensen kunnen waarderen”, zegt Sarah. ‘Hij betekent alles voor me. Ik hou van hem’, zegt Sophia.

No comments yet - Geef een reactie

This entry was posted in Katten on May 11th, 2021 by ellenklompmaker